Οι νονοί του black metal δισκογραφούν ακόμη, φτάνοντας στον 13ο δίσκο τους! Αν και μόνο ο Cronos έχει μείνει από την αυθεντική τους σύνθεση, αυτό δεν τους εμποδίζει να τα δίνουν όλα και να δείχνουν ότι δεν πρόκειται να τα παρατήσουν εύκολα. Αν και έχουν μείνει στο παρελθόν ηχητικά, οι Venom παρουσιάζονται πιο φρέσκοι, σε σχέση με τις τελευταίες δισκογραφικές τους απόπειρες. Ο κλασικός “βρώμικος”, black n roll ήχος τους παραμένει με πολύ ελάχιστες διαφοροποιήσεις. Αρχετυπικό, οργισμένο, αντιεμπορικό metal που φανερώνει την αυθεντικότητα και την ξεροκεφαλιά της μπάντας. Η γνωστή λοιπόν σαπίλα, ενίοτε μπλέκεται σε hard rock μελωδίες ή ρίχνει ταχύτητες όταν θέλει να παρουσιάσει άλλο πρόσωπο.
Βέβαια ο αλήτικος χαρακτήρας των Venom δεν πρόκειται ποτέ ν’ αλλάξει, ούτε η Motorhead-ική θρασύτητα στους ρυθμούς. Τα riffs είναι ποτισμένα στην αδρεναλίνη, ενώ το rhythm section ακούγεται βαβουριάρικο και βάναυσο, όπως αρμόζει. Τραγούδια σαν τα “Hammerhead”, “Pedal To The Metal”, “Lap of the Gods”, “Damnation of Souls” και “Beggarman” σίγουρα θα σας θυμίσουν τις παλιές εποχές των Venom. Βέβαια η επαναληψιμότητα και τα πολλά τραγούδια (15 στον αριθμό) κουράζουν.
Το “Blackened Blues” που κλείνει το άλμπουμ είναι αρκετά πιο βαρύ και αργό, σχεδόν doom, με απειλητική διάθεση και μερικά solos να το κάνουν ακόμη πιο χμμ…σατανικό. Εν τέλει, οι Venom μπορεί να έχουν μείνει πίσω, ίσως να μην κερδίζουν νέους οπαδούς -και δεν νομίζω να ενδιαφέρονται γι’ αυτό- αλλά με κυκλοφορίες σαν το ”Fallen Angels”, σίγουρα αποδεικνύουν ότι είναι τίμιοι.
Related Article:
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου